Hoe is het met… Stef Gronsveld?

Stoppen met voetballen op je vierentwintigste. Oud-Emmenaar Stef Gronsveld deed het twee jaar geleden, weliswaar noodgedwongen. In de rubriek ‘Hoe is het met…?’ spraken we met de voormalig vleugelverdediger, die tussen 2016 en 2019 voor onze club speelde, de promotie naar de eredivisie meemaakte en ondertussen student bestuurskunde is in Rotterdam.

Met studie terug op oude nest
“Het gaat heel goed met me. Ik ben gestopt met voetballen en heb ervoor gekozen om te gaan studeren. In 2020 raakte ik zwaar geblesseerd en kon ik niet meer verder voetballen. Ik woon nu in het centrum van Rotterdam en dat bevalt me heel goed. Het is een leuke, levendige stad en de studie die ik nu doe vind ik ook heel erg interessant”, vertelt hij.

Stef werd geboren in Delft, maar groeide ook voornamelijk op in Rotterdam. Hij doorliep de jeugdopleiding van Feyenoord, zat er op de middelbare school en is inmiddels dus weer terug op het oude nest. Zo ziet hij het zelf ook: “Zo voelt het inderdaad wel. Met oude vrienden van vroeger, van wie ik met sommigen nog in de jeugd van Feyenoord heb gespeeld, woon ik nu samen. Dat is wel heel erg leuk.”

Artrose zorgt voor abrupt einde carrière
Terug naar de winterstop van 2019. Stef speelde toen voor FC Dordrecht en kreeg last van terugkerende heupproblemen. “Ik ben toen een traject van twee à drie maanden in het ziekenhuis ingegaan en uiteindelijk bleek dat het artrose was. Waarschijnlijk had ik het al wat eerder, maar ik merkte het pas veel later. Het is een chronische aandoening waar maar weinig medische oplossingen voor zijn. Daardoor was het voor mij eigenlijk niet meer mogelijk om verder te voetballen, omdat het me heel erg zou belemmeren.”

Nog jong genoeg om te gaan studeren
Lang treuren deed hij niet. De focus werd meteen gelegd op studeren. “Bij FC Dordrecht ging ik al deeltijd studeren op de Open Universiteit, dus het idee leefde wel al een beetje. Ik was toen ik stopte nog jong genoeg om nog te gaan studeren. Het was voor mij dus eigenlijk de meest voor de hand liggende optie. Ik koos voor bestuurskunde omdat alle maatschappelijke vraagstukken die in het land leven mij enorm interesseren. Ik ben een fanatieke nieuwsvolger en wil zaken tot op de bodem uitzoeken.”

Stage in Zuid-Afrika
Via zijn vader kwam Stef bij een stage in Zuid-Afrika terecht. “Hij is voorzitter van het college van bestuur van het Scheepvaart en Transport College. Zij hebben ook een afdeling in Zuid-Afrika. Het was voor mijn stage het doel om kennis te maken met een semipublieke instelling. Ik vond het mooi om zo’n periode te gebruiken om naar het buitenland te gaan en dat is me dus gelukt.”

In Zuid-Afrika deed Stef enerzijds een hrm-onderzoek en anderzijds liep hij mee met het bestuur van de organisatie. “Ik zat in Kaapstad en merkte dat corona er een veel diepere impact heeft gehad dan in Nederland. Er is eigenlijk geen sociaal vangnet, dus steun van de overheid is er voor mensen niet of nauwelijks. Als je failliet raakt, beland je gewoon op straat. Zuid-Afrika staat in het westen bekend als redelijk welvarend, maar er heerst alsnog veel armoede. Dat is dan voornamelijk in de sloppenwijken het geval, waar je normaal gesproken niet snel komt als je in Zuid-Afrika bent.”

Ondersteunen van voetbalontwikkeling
Stef merkte dat ook in Zuid-Afrika men een grote passie voor voetbal heeft en probeerde daar zijn steentje aan bij te dragen met het ondersteunen van voetbalontwikkeling in de wijken. “Ik hoop ze met mijn project ietwat verlichting, discipline en mogelijkheden om te dromen te hebben geven. Omdat kinderen daar door gebrek aan middelen vaak geen doel voor ogen hebben, ontbreekt dat soms. Wij kunnen hier allemaal dromen van het feit later profvoetballer te worden, maar de kinderen in Zuid-Afrika hebben dat meestal niet eens in hun hoofd zitten. Ik hoop dat ik ze daarmee heb kunnen helpen door ze die middelen te geven.”

Het voetbal laat hij in ieder geval niet los, want met zijn studie hoopt hij in de toekomst misschien wel een dergelijke functie in de voetbalwereld te kunnen gaan vervullen. “Je kunt eigenlijk bijna elke kant wel uit met deze studie. Een managementfunctie in de voetbalwereld zie ik zeker zitten.”

Herleving glorietijd voor jeugdvriend
Ondanks een onverwacht vroeg einde van zijn voetbalcarrière kan Stef terugkijken op een mooie tijd. Bij FC Emmen beleefde hij naar eigen zeggen de meest bijzondere periode: “De successen en hoogtepunten die we toen hebben beleefd, zullen me altijd bijblijven. Ook toen kreeg ik regelmatig te maken met blessures, waardoor ik helaas niet heel veel heb gespeeld. In de periode waarin we promoveerden was dat wel het geval en ook in de eredivisie heb ik een aantal mooie wedstrijden mogen spelen. Twee keer tegen Feyenoord en een keer in de ArenA tegen Ajax, bijvoorbeeld.”

Stef volgt de club nog steeds op de voet en zal dat ook altijd blijven doen: “Wat de promotie in 2018 met de stad en de club deed, is wel heel erg bijzonder geweest. Het leeft er enorm. Er zijn meer clubs geweest die onverwacht promoveerden, maar ik denk niet dat dat te vergelijken valt met hoe loyaal mensen aan hun club zijn als bij FC Emmen. Dat is leuk om te zien. Jeff Hardeveld is al sinds kleins af aan een van mijn beste vrienden, dus ik heb nog regelmatig contact met hem. Ik hoop dat ze dit jaar weer promoveren en ook hij de glorietijden die ik heb meegemaakt, mag herleven.”