Voetballen voor je land, de grootste eer in het voetbal
Veel voetballers dromen over het spelen voor hun land. Nikolai Laursen heeft dezelfde droom en timmert hard aan de weg om deze uit te laten komen. Laursen speelde de afgelopen interlandperiode met de Onder 21-ploeg van Denemarken en kwalificeerde zich met zijn leeftijdsgenoten voor het EK in Hongarije en Slovenië. Ook deze periode had Laursen een belangrijke rol door in de wedstrijd tegen Malta de 1-1 binnen te schieten, waardoor de Denen door konden drukken en de wedstrijd uiteindelijk met 1-3 wonnen.
Elke keer is het weer een eer om opgeroepen te worden, geeft de Deen aan: “Ik krijg een mailtje van de bond als ik word geselecteerd. Het is fantastisch om het shirt van Denemarken te dragen. Als ik op het veld sta en het volkslied hoor, ontstaat er echt een onbeschrijfelijk gevoel. Ik ben trots op mijn thuisland, dan is er niks mooiers dan namens het land te spelen. Verder geeft geselecteerd worden ook aan dat je het goed doet bij je club, die bevestiging is fijn. Ik ben nu basisspeler in Emmen, dat helpt erg in mijn ontwikkeling. Maar het is ook belangrijk voor de nationale ploeg, als wisselspeler word je toch minder snel geselecteerd.”
Helemaal nieuw is het niet meer voor Laursen om het Deense shirt te dragen, zo vertelt hij in het Nederlands: “Mijn eerste wedstrijd voor Denemarken was in de Onder 16. Toen speelde ik nog in Denemarken, daarna ben ik eigenlijk nooit meer uit beeld geraakt bij de nationale ploeg.” De overstap naar Nederland had geen gevolgen voor de vleugelaanvaller: “Ik ging naar PSV, maar daardoor raakte ik niet uit beeld bij de bond. Zo’n stap geeft juist aan dat je op de goede weg bent en talent hebt, geloof ik.”
Het was voor de Deen erg fijn om even weer terug te zijn in zijn land tijdens de interlandperiode: “Het geeft een goed gevoel om even terug te zijn in Denemarken. Ik kan weer Deens spreken en zie de jongens waar ik nu al jaren mee speel weer eens. Bij de nationale ploeg beland je in een bubbel en ben je even een week met je hoofd weg uit je standaardritme. Na een interlandperiode kom ik altijd scherper en met veel energie terug in Emmen. De combinatie om voor club én land te spelen vind ik perfect.”
In deze periodes is het lastig om familie te bezoeken: “Ik speelde zaterdagavond nog in Enschede, zondag vloog ik naar Denemarken. Toen heb ik mijn familie nog even snel kunnen zien, maar op maandag moest ik mij melden bij de ploeg. Na de laatste wedstrijd vloog ik direct terug naar Amsterdam. Het liefst breng je in die dagen meer tijd met je familie door, maar dat is gewoon lastiger nu.”
Laursen heeft als doel om uiteindelijk te spelen voor de nationale ploeg van Denemarken. Tot een gesprek met de bondscoach is het nog niet gekomen: “Nee, maar dat vind ik ook logisch. Ik moet keihard werken en laten zien dat ik goed genoeg ben. Ik weet dat de trainers van Onder 21 en het ‘grote’ Denemarken contact hebben met elkaar, als ik hard blijf werken en door blijf gaan komt dat moment vanzelf. Daar geloof ik in.”
Maar tot die tijd is Laursen niet klaar bij de Onder 21-ploeg. “Er staat komende zomer een Europees Kampioenschap op de agenda, als er niks met mij gebeurt ben ik daar van de partij. Ik hoop daar belangrijk te kunnen zijn en zo ver mogelijk te komen met de ploeg. We hebben voor onszelf geen doelen gesteld, wij gaan daarheen en zien wel hoe ver we komen,” sluit de Deen af.
